کابل بلاگ - فریادی از دلِ تاریکی

دشمنان انسانیت و کوردلان حق‌ستیز، سالیان سال است که از زمان عبدالرحمان خان( که فقط در همین یک دوره حکومت عبدالرحمان خان ۶۷ فیصد از جمعیت قوم هزاره به قتل رسیده است) تا اکنون همین بومی‌ترین قوم افغانستان که بیشتر هزاره ها هستند، مورد هدف قرار داده و همه روزه این قوم بومی و مذهبی را بگونه‌ی وحشیانه قتل‌عام کرده‌اند. در طی سالیان پی‌هم، نسل‌کشی های ضدِانسانی و ضد بشری علیه قوم بی‌دفاع و مظلوم افغانستان که همانا ( هزاره ها) هستند آمار فراوانی بجا گذاشته‌اند. این نسل‌کشی و بی‌تفاوتی در نظام های گوناگون حکومتی در کشور، نشانگر فاجعه بزرگ و شرمی بزرگ در برابر سکوت سازمان بشر دوستانه و سازمان ملل است. حدود ۵.۱۶۱۰۰ (پنج‌میلیون و شانزده هزار‌صد نفر ) از قوم هزاره و شیعی مذهب قتل عام شده‌اند؛ ولی سازمان های حقوق بشری و سازمان ملل با بی شرمی تمام فقط محکوم و ابراز نگرانی می‌کنند!

«ریتا» اسم مستعار زنی است که اعتیاد و فقر بر تن زندگی‌اش زخم عمیق انداخته است. او در مزار شریف زندگی . به قدری با نا ملایمت‌های روزگار دست‌پنجه‌نرم کرده که کسی باور نمی‌کند او ۳۰ ساله و زنی در عنفوان جوانی‌اش باشد. ظاهر شکسته و سیمای خسته‌اش او را به وضوح زن ۴۵ ساله نشان می‌دهد.   ‌می‌گوید، از وقت خودش را شناخته، هم آغوش با مشکلات بوده است. انگار اصلا سکه‌ی زندگی تنها یک رو داشته؛ سختی و مشقت.  ریتا در ایام کودکی و نوجوانی روزهای دشواری را سپری کرده است و با تمام وجود با این سختی‌ها مبارزه کرده، به امید فردای بهتر. در کودکی وقت همسالانش مکتب رفته، او روزها گیلم بافی کرده و میان تارهای گیلم و رنگ‌های زیبا، دانه‌ دانه آرزوهایش را حساب کرد تا روزی شود که  به آن دست یابد. وقتی از پشت دستگاه گلیم‌بافی برخواسته که خواستگار دروازه‌خانه پدری‌اش را تک تک کرده است. ریتا می‌گوید، برای رهایی از این حلقه‌ی مسموم کننده‌، بدون اما و اگری تن به این ازدواج داده است. این‌بار تقدیر بگونه‌ی دیگری با او بازی می‌کند، بعد از دو سال زندگی، شوهرش معتاد به مواد مخدر می‌شود. زندگی تلخ ریتا دوب...

 به گزارش رسانه ها، صدها تن از افراد طالبان مجهز به سلاح‌های سبک و سنگین، روز چهارشنبه وارد ولسوالی  بلخاب در سرپل شدند و در خانه‌های غیر نظامیان مستقر گردیدند. با وجودی که پیش از این طالبان حدود یک هزار نیروی مسلح در بلخاب مستقر کرده بودند، اما باری دیگر نیروهای شان را در خانه‌های مردم مستقر ساختند تا از ظهور دوباره درگیری در این شهرستان جلوگیری کنند. در اواخر ماه جون، درگیری سنگینی میان طالبان و نیروهای تحت امر یک فرمانده ناراض این گروه به نام مولوی مهدی رخ داد. در آن درگیری که حدود یک هفته دوام یافت، شماری از افراد در دو طرف درگیری کشته شدند. طالبان پس از یک هفته، موفق شدند کنترل بلخاب را به دست بگیرند. مهدی مجاهد، تنها فرمانده هزاره‌تبار در صفوف طالبان بود که به دلیل آنچه تعصب قومی و انحصار قدرت می‌دانست، از رهبری طالبان ناراض گردید و علیه این گروه به جنگ پرداخت. مهدی مجاهد، پس از عقب نشینی از مرکز بلخاب، در نواحی کوهستانی آن شهرستان سنگر نظامی ایجاد کرد، اما از درگیر شدن دوباره با طالبان خودداری نمود. وزارت دفاع طالبان در اواسط اوت در خبرنامه‌ای ادعا کرد که مولوی مهدی مجا...

 مرتضا کریمی، در 11 میزان (3 اکتبر)، همراه و همگام با ما در #مزارشریف اعتراض کرد. گلویش بغض داشت و فریاد می زد: «ما را نکشید، ما بی گناهیم.» ساعتی بعد ناپدید شد و تا امروز از او اطلاعی در دست نیست. هشتگ از مرز ده میلیون گذشت، اما مرتضی زنده است؟  او دانشجوی دانشکده ژورنالیزم دانشگاه بلخ و از ساکنان اصلی دایکندی بود. او به اعتراض پیوست تا به قتل عام دختران و پسران دانش آموز در آموزشگاه کاج اعتراض کند. طالبان او را به چه جرمی ناپدید کردند؟ #StopHazaraGenocide

فرشته ۲۶ سال عمر داشت و دان‌حوی سال آخر دانشگاه زاول بو. سه شنبه (۱۴ ثور در اثر ایست قلبی جان باخته است . بخش مطبوعات دانشگاه زاول جان باختن این دانش‌جوی شان را تایید کرد . برخی شبکه های احتماعی ایست قلبی فرشته را از سبب مسدود شدن دانشگاهش گفته است .   مسئولین دانشگاه زاول در صحبت با آبه میرزا، آنرا رد کرد و گفت ، فرشته از قبل دچار مشکل قلبی بوده است و ایست قلبی وی هیچ ربطی به مسدود شدن دانشگاه ندارد . او افزود که دروس شان به طور نورمال ادانه داشت و حرفی از مسدود شدن این دانشگاه نزد