در شریعت طالبان ، تجلیل از جشن طبیعت حرام است

 صبح چهار شنبه آسمان نیمه ابری بود ، بوی خوش و ادغام‌آور بهار را حس می‌کردم .

پنجره های اتاقم را باز گذاشته بودم تا اندکی از سکوت و آرامشی که در آسمان می‌دیدم لذت ببرم .

زنگ ساعت به صدا در آمد ولی در وجود من شوری برای بلند شدن نبود . تا هفت ماه قبل زنگ ساعت مرا شاد می‌ساخت و به من یاد آور می‌شد که عجله کن و امروز را فراتر از دیروز رقم بزن . 

زنگ ساعت نواخته شد تا بگوید ؛ صبح دیگری در شهری فرو رفته در ظلمت آغاز گردیده . همت کن  دوام بیاور و امیدوار باش.

یادم می آید که سال گذشته چند روز پیش از شروع سال جدید و با آمد آمد جشن نوروز ، همه مردم  بگونه های مختلف  به پیشوای سال جدید آمادگی می‌گرفتند ، از خانه تکانی گرفته  تا تازه کردن رنگ خانه و خرید وسایل جدید . در شهر  نیز آمادگی های خاصی جهت برگزاری جهنده بالا و میله گل سرخ گرفته می‌شد .

اما امثال دیگر خبری از آن شادی ها نیست ‌‌و مردم بر علاوه اینکه توان خرید چیزی را ندارد لوازم و  داشته های  شان را نیز به فروش می‌رساند  تا باشد اندک نان خُشک بدست بیاورد . هر چند که در گذشته نیز وضع اقتصادی مردم همواره دچار مشکلات بوده است  اما  حداقل اندکی آرامش داشت و خود را  متعلق به یک شهر میدانستند ، حس زندگی و زنده بودن را می‌کردند.

جشن گل سرخ همه ساله در مزارشریف به بهترین شکل برگزار می شد و مردم مزار برای پذیرایی از مهمانان داخلی و خارجی آمادگی های  ویژه ای داشتند. اما امثال شهر زیر چکمه های طالبان نفس می کشند و مردم بی جان و خسته است .  امثال چیزی به نام جشن سال نو وجود ندارد، شهر در سکوت کامل است انگار اینجا شهر مُردگان است. موسیقی در رستورانت ها خاموش است و شهر خالی از صدای بچه های دستفروش است که همه ساله  در اطراف شهر طبله و کُلاهای رنگ رنگی مخصوصا سال نو میفروختند ، در عوض آنچه که بیشتر به گوش میرسد صدای  وسایط نظامی طالبان است   . و زنان همه در لباس های عربی سرتا پا پوشانیده شده .در طول هفت ماه، آنچه در شهر بیشتر دیده می شود مردان ریشدار با چهره های خشن، سر و وضع چرکین و با نگاه های تحقیر آمیز نسبت به زنان .

جشن " گل سرخ " در مزار از گذشته ها برای مردم  میراث مانده است ، مردم هر سال این جشن را به بهترین شکل آن تحلیل می‌کرد . 

در اواخر هر سال شهر مزار شریف میزبان هزاران تن از شهروندان افغانستان بود و جاده ها ، رستورانت ها ، تپه ها  پُر از آدمهای میشد که از هر گوشه و کنار افغانستان برای تجلیل از میله گل سرخ می آمدند . اما  امثال این شهر  در سکوت کامل است . شهر زیر ظلمت کسانی نفس می‌کشد که خود شان را سربازان مجانی خداوند میداند .

 طالبان اعلام کرده است که مراسم جهنده بالا برگزار میشود ، اما بصورت رسمی نی . به کسی اجازه تجلیل از میله گل سرخ را نداده است . و .گفته است که ؛ تجلیل از سال نو حرام است 

این چی دینی است که طالبان را به این راه هدایت کرده است ؟ 

آنها همه چیز را حرام خطاب میکند . 

اگر فرق میان حلال و حرام را از آنها کسی بپرسد ، ممکن که بقول امیرالمومنین  شان جواب بدهد . چون آنها حلالیت ، قتل، کشدار، نفرت ، و هزاران جنایت دیگر را از باداران خونخوار شان آموخته است .

نظرات

پست‌های معروف از این وبلاگ

افغانستان در زنجیر جهل؛ وقتی طالبان با آگاهی می‌جنگند

یک مرز، دو جهان: زن بودن در آن‌سو آزادی، در اینسو اسارت

درد مشترک، صدای خاموش ما