کابل بلاگ - فریادی از دلِ تاریکی

روز چهار شنبه نهم  فبروری، علی‌رغم این‌که زمستان است و باد سردی می‌وزید، هوای شهر مزار شریف آفتابی بود این روز ها،  من سعی می‌کنم برای کنار آمدن با اختناق و وحشت حاکم در افغانستان که دارد دنیایی دخترانه‌ام را نابود کرده است، ذهنم را درگیر چیز های عجیب و غریب نمایم. تنها چیزی که در دسترس دارم کتاب‌هایی است که در گذشته نیز آنان را مطالعه کرده‌ام و برای اینکه درد و غم این فضای مردانه و ضد زن بیشتر گریبان‌ام را نگیرد ، به کتاب و نوشتن پناه می‌برم. خانواده  من  بیشتر مردانه است و برادرانم که در یک محیط مردسالار بزرگ شده اند کمتر دنیایی یک دختر را درک می‌کند. آنان همیشه از من می‌خواهند که فقط در خانه باشم. حقیقت تلخ زندگی این روزهایم این است که فکر می‌کنم، تبلیغ طالبان در شش ماه گذشته در مورد زنان، روی ذهن بسیاری از مردان، از جمله برادران من تاثیر منفی گذاشته است. آنان به بسیاری از سخنان طالبان، از جمله اعمال محدودیت‌ها بر زندگی زنان، با طالبان موافق اند. از چیزی که می‌ترسیدم، حالا در داخل خانه ام اتفاق افتاده است. یادم می آید که قبل از مسلط شدن طالبان در افغانستان،  ...

  در این هیاهو بازار که هیولای فقر و بی‌کاری در گریبان اکثریت مردم افغانستان چنگ انداخته وبه ندرت انسانی را می‌شناسیم که نان‌اش را با همسایۀ گرسنه‌اش نصف کند، اما خانمی از فرسنگ‌ها دور حس بشردوستانه‌اش، او را وادار ساخته تا برای هم‌وطنی فقیر که بعد حاکم شدن جنگ‌جویان طالبان بر شهر کابل،ناداری دامن‌گیرشان شده‌است، ماهانه به اندازۀ توان خویش کمک اقتصادی نموده و آنان را از گرسنگی و فقر نجات دهد. آرزو گلزاری خانم ۵۶ ساله که درست ۴۱ سال پیش، زمانی که افغانستان توسط اتحاد جماهیر شوروی اشغال شده بود، همراه با شوهرش مجبور به ترک وطن‌ گردید و در آوان نوجوانی خویش طعم تلخ مهاجرت را چشیده است. گلزاری در سال ۱۳۵۹ نخست به کشور ایران و از آن‌جا با شوهر و یگانه دخترشان به کشور ترکیه مهاجر شدند. آن‌ها با توقف کوتاهی در کشور ترکیه بار دیگر با کوله‌باری از خاطرات تلخ و شیرین زندگی‌‌شان در عالم مهاجرت، راهی کشور آلمان می‌گردند و در آلمان ساکن می‌شوند. خانم آرزو به نیمرخ از خاطرات مهاجرت‌اش در ایران می‌گوید:«شوهرم کارگاه خیاطی در شهر تهران باز نمود و شغل پر درآمدی داشت. با دوستان و همسایگان ایرانی‌مان...

   خوانندهٔ اهل هند بود . او یکی از پرکارترین و تأثیرگذارترین خوانندگان هندی بود   که صدایش در فیلم‌ها بر روی اجرای بازیگران زن قرار می‌گرفت. لتا فعالیت خود را از سال ۱۹۴۲ میلادی آغاز کرد و در طول بیش از هفت دهه فعالیت، بیش از ۴۰ هزار ترانه را در بیش از ۲۰ زبان هندی (بیشتر به زبان‌های مراتی و هندی) اجرا کرده‌ بود .   این آوازخوان استوره هند ، امروز به عمر 92 در گذشت .